Beschermd wonen 2018

Beschermd wonen is een vorm van wonen onder begeleiding dat speciaal is ingericht voor mensen met psychische of psychosociale problemen. Het is een maatwerk begeleiding die thuis genoten kan worden of in een beschermde woonvorm, denk hierbij aan een gezinsvervangend tehuis. In deze verblijfssetting hebben de cliënten de beschikking over een professionele begeleiding en/of toezicht die continue, dus 24/7 beschikbaar is. Beschermd wonen is al enige jaren ondergebracht in de wet maatschappelijke ondersteuning (WMO). Voor het jaar 2018 worden geen ingrijpende wetswijzigingen verwacht met betrekking tot beschermd wonen.

De verwachting is dat in 2018 rond de 30.000 mensen gebruik zullen maken van beschermd wonen. Beschermd wonen wordt toegepast voor zeer kwetsbare burgers, die door een hoge begeleidingsbehoefte zijn aangewezen op een intensief toezicht en ondersteuning. Dit toezicht is voornamelijk belangrijk voor de cliënt die niet in staat is om zelfstandig een inschatting te kunnen maken wanneer er hulp gewenst is. Er is sprake van een psychi(atri)schestoornis, eventuele bijkomende aandoening(en) en daarmee samenhangende beperkingen in “sociale redzaamheid” gepaard gaand met matig of zwaar regieverlies of met een matige of zware, invaliderende aandoening of beperking.

Bij beschermd wonen is er sprake van een hoge mate van onplanbare zorg (structureel) en een zeer beperkt zicht op vooruitgang of stabilisering van de zelfredzaamheid. De aanbieder van beschermd wonen draagt zorg voor professionele begeleiding voor cliënten zodat hun zelfredzaamheid wordt bevorderd en zij volwaardig kunnen participeren in de samenleving. Hierbij worden de acties op de verschillende primaire leefgebieden (als huisvesting, financiën, geestelijke – en lichamelijke gezondheid en verzorging, dagbesteding, sociaal netwerk, huiselijke relaties en maatschappelijke participatie) vastgelegd in een persoonlijk ondersteuningsplan.

De WMO schrijft voor dat beschermd wonen ook in 2018 zal vallen onder de verantwoording van de gemeente. Deze overheidsinstanties zetten in op persoonsgerichte trajecten om de situatie beschermd wonen fundamenteel te verbeteren. Gemeenten kunnen ook in 2018 zelf het beleid hierin bepalen en dit afstemmen op de regionale situatie.