Beschermd wonen met behandeling
Beschermd wonen is een vorm van wonen onder begeleiding. Deze woonvorm is geschikt voor mensen met psychische of psychosociale problemen. Bij beschermd wonen wordt begeleiding geboden en worden geen behandelingen uitgevoerd. Deze worden door andere zorgverlenende instanties verzorgd.
Beschermd wonen kan grofweg in twee categorieën onderverdeeld worden: beschermd wonen kan een woonvorm zijn waarin een maatwerk begeleiding geboden wordt waarbij mensen beschermd wonen zonder verblijf of in het andere geval wonen mensen tijdelijk intern op een locatie van de zorgverlener in een beschermde woonvorm. Bij deze laatste vorm is er de beschikking over een 24/7 aanwezige professionele begeleiding en/of toezicht. Voor mensen die gebruik maken van het beschermd wonen zonder verblijf is de begeleiding minder intensief, hoewel er altijd een beroep kan worden gedaan op de onplanbare zorg. De zorgvraag is immers erg gevoelig voor veranderingen van de situatie en zal hier voortdurend op aangepast moeten worden.
Beschermd wonen kan van grote waarde zijn voor zeer kwetsbare burgers, met een verhoogde begeleidingsvraag. Beschermd wonen biedt begeleiding met het verhogen van de zelfredzaamheid en de zelfstandigheid in de maatschappij als doelstelling. De begeleiding kan voor de cliënten van grote betekenis zijn op verschillende primaire leefgebieden zoals huisvesting, financiën, geestelijke – en lichamelijke gezondheid en verzorging, dagbesteding, sociaal netwerk, huiselijke relaties en maatschappelijke participatie. Deze aspecten worden periodiek vastgelegd en geëvalueerd in een persoonlijk ondersteuningsplan.
Beschermd wonen is een begeleidende zorgvorm met een tijdelijk structuur. Mensen met een GGZ-C indicatie kunnen gebruik maken van begeleiding in vorm van beschermd wonen. GGZ-B is juist gericht op een behandelende zorg. Dit valt onder de wet langdurige zorg (WLZ).