Beschermd wonen definitie

Beschermd wonen is een vorm van wonen onder begeleiding voor mensen met psychische of psychosociale problemen. Het is een vorm van maatwerk begeleiding waarin mensen beschermd wonen zonder verblijf of in een beschermde woonvorm, waarin mensen op een externe locatie wonen en het oorspronkelijke huis (al dan niet tijdelijk) verlaten. In deze laatste verblijfssetting is er beschikking over een 24/7 aanwezige professionele begeleiding en/of toezicht. Voor mensen die beschermd wonen zonder verblijf wordt er vaak een beroep gedaan op de onplanbare zorg, omdat de zorgvraag erg verandering gevoelig is. Beschermd wonen valt onder de wet maatschappelijke ondersteuning (WMO).

Beschermd wonen kan worden ingezet voor zeer kwetsbare burgers, met een verhoogde begeleidingsvraag. In sommige gevallen kunnen deze mensen belang hebben bij een 24 uurs toezicht en ondersteuning. Deze continue monitoring is met name van belang bij cliënten die niet in staat zijn om zelfstandig een inschatting te kunnen maken wanneer er hulp gewenst is. Hiermee wordt de kans op (gewelds)escalaties door onaangepast gedrag van de cliënt voor het overgrote deel weggenomen. De keuze voor beschermd wonen kan gemaakt worden in het geval van een psychi(atri)schestoornis, eventuele bijkomende aandoening(en) en daarmee samenhangende beperkingen in “sociale redzaamheid” die gepaard gaan met matig of zwaar regieverlies of met een matige of zware, invaliderende aandoening of beperking.

Bij beschermd wonen wordt er beroep gedaan op de onplanbare zorg (structureel) en een zeer beperkt zicht op vooruitgang of stabilisering op de zelfredzaamheid. In enkele gevallen is er zelfs sprake van een gecontroleerde afname hiervan. Bij het beschermd wonen draagt de zorginstelling zorg voor professionele begeleiding van cliënten. Behandelingen worden aan gespecialiseerde instanties overgelaten. De begeleiding is gericht op verschillende primaire leefgebieden zoals huisvesting, financiën, geestelijke – en lichamelijke gezondheid en verzorging, dagbesteding, sociaal netwerk, huiselijke relaties en maatschappelijke participatie. Dit wordt periodiek vastgelegd en geëvalueerd in een persoonlijk ondersteuningsplan.

 

Beschermd wonen GGD

Beschermd wonen is een vorm van wonen onder begeleiding. Deze woonvorm is gericht op mensen met psychische of psychosociale problemen. Beschermd wonen valt onder de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en wordt bekostigd en georganiseerd door de gemeenten. Deze gemeenten hebben de verantwoordelijkheid dat de bewoners de ondersteunende zorg krijgen die ze nodig hebben. De GGD heeft hier een behoorlijke rol in.

De gemeente is dan ook de instantie die bepaalt wie recht heeft op welke zorg en financiert de zorg aan de Wmo-contractpartners. De GGD ondersteunt de gemeente in het bepalen van een zorgbehoefte door het vervullen van een adviserende rol over wie er in aanmerking komt voor welke vorm van beschermd wonen. Op basis hiervan wordt een besluit gevormd en kan de zorg in gang worden gezet. De GGD bepaalt dus indirect de toegang tot beschermd wonen.

De GGD staan voor Gemeentelijke Gezondheids Dienst. Deze Nederlandse overheidsinstantie bewaakt en bevordert de gezondheid van de bewoners uit een bepaalde regio. Dit gebeurt door risico’s voor de gezondheid te signaleren, proberen te voorkomen dat een burger problemen krijgt met de gezondheid en maatregelen te nemen die de gezondheid zullen bevorderen. De GGD bewaakt, beschermt en bevorderd de gezondheid van de bevolking in een adviserende rol.

De GGD werkt intensief samen met gemeenten, partners en met inwoners van de regio aan een gezonde omgeving. De gemeente Eindhoven valt onder GGD Brabant– Zuidoost

Wat is beschermd wonen?

Wat is beschermd wonen? Deze term valt het eenvoudigst te omschrijven als een vorm van wonen onder begeleiding. Beschermd wonen is ingericht voor mensen met psychische of psychosociale problemen. Het is een maatwerk begeleiding die thuis genoten kan worden of in een beschermde woonvorm, denk hierbij aan een gezinsvervangend tehuis. In deze verblijfssetting hebben de cliënten de beschikking over een professionele begeleiding en/of toezicht die 24/7 beschikbaar is. Beschermd wonen is ondergebracht in de wet maatschappelijke ondersteuning (WMO).

Beschermd wonen kan worden toegepast voor zeer kwetsbare burgers, die door een hoge begeleidingsbehoefte zijn aangewezen op een intensief toezicht en ondersteuning. Dit toezicht is voornamelijk belangrijk voor de cliënt die niet in staat is om zelfstandig een inschatting te kunnen maken wanneer er hulp gewenst is. Daarnaast kan de cliënt onaangepast gedrag vertonen, wat een vergroot risico op (gewelds)escalaties met zich mee kan brengen. Er is sprake van een psychi(atri)schestoornis, eventuele bijkomende aandoening(en) en daarmee samenhangende beperkingen in “sociale redzaamheid” gepaard gaand met matig of zwaar regieverlies of met een matige of zware, invaliderende aandoening of beperking.

Bij beschermd wonen is er sprake van een hoge mate van onplanbare zorg (structureel) en een zeer beperkt zicht op vooruitgang of stabilisering van de zelfredzaamheid. In sommige gevallen is een gecontroleerde achteruitgang zelfs een doelstelling als er geen andere mogelijkheden meer zijn. De aanbieder van beschermd wonen draagt zorg voor professionele begeleiding voor cliënten zodat hun zelfredzaamheid wordt bevorderd en zij volwaardig kunnen participeren in de samenleving. Hierbij worden de acties op de verschillende primaire leefgebieden (als huisvesting, financiën, geestelijke – en lichamelijke gezondheid en verzorging, dagbesteding, sociaal netwerk, huiselijke relaties en maatschappelijke participatie) vastgelegd in een persoonlijk ondersteuningsplan.

Beschermd wonen uitleg


De makkelijkste uitleg van de term beschermd wonen is door deze term te omschrijven als een vorm van wonen onder begeleiding dat ter beschikking wordt gesteld voor mensen met psychische of psychosociale problemen. De maatwerk begeleiding kan thuis ontvangen worden of in een beschermde woonvorm, zoals een gezinsvervangend tehuis. In deze verblijfssetting is er beschikking over een 24/7 aanwezige professionele begeleiding en/of toezicht. Beschermd wonen valt onder de wet maatschappelijke ondersteuning (WMO).

Beschermd wonen kan worden ingezet voor zeer kwetsbare burgers, die met een intensieve begeleidingsvraag die zijn aangewezen op 24 uurs toezicht en ondersteuning. Dit 24/7 toezicht is met name van belang bij cliënten die niet in staat zijn om zelfstandig een inschatting te kunnen maken wanneer er hulp gewenst is. Daarnaast kan er sprake zijn van een vergroot risico op (gewelds)escalaties door onaangepast gedrag van de cliënt. Er is sprake van een psychi(atri)schestoornis, eventuele bijkomende aandoening(en) en daarmee samenhangende beperkingen in “sociale redzaamheid” gepaard gaand met matig of zwaar regieverlies of met een matige of zware, invaliderende aandoening of beperking.

Bij beschermd wonen is er sprake van een hoge mate van onplanbare zorg (structureel) en een zeer beperkt zicht op vooruitgang of stabilisering van de zelfredzaamheid. De aanbieder draagt zorg voor professionele begeleiding van cliënten zodat hun zelfredzaamheid wordt bevorderd en zij volwaardig kunnen participeren in de samenleving. Hierbij worden de acties op de verschillende primaire leefgebieden (als huisvesting, financiën, geestelijke – en lichamelijke gezondheid en verzorging, dagbesteding, sociaal netwerk, huiselijke relaties en maatschappelijke participatie) vastgelegd in een persoonlijk ondersteuningsplan.

Beschermd wonen voor jongvolwassenen

Beschermd wonen is een vorm van wonen onder begeleiding. Deze woonvorm is gericht op mensen met psychische of psychosociale problemen. Voor jongvolwassenen zijn er diverse voorzieningen die speciaal afgestemd zijn op deze doelgroep.

Voor jongvolwassenen, tussen de 17 en 30 jaar, die te maken hebben met gedragsproblemen (die kunnen ontstaan als gevolg van problemen met schulden, school, werk of andere sociale problemen), een stoornis of een beperking (zoals ADHD, stoornissen in het autistische spectrum, ODD, depressie of persoonlijkheidsstoornissen) kan een begeleidingsvorm als het beschermd wonen voor jongvolwassenen een prima uitkomst zijn.

Er zijn diverse vormen van het beschermd wonen voor jongvolwassenen. Er kan onder andere gekozen worden voor het (onder begeleiding) zelfstandig wonen in een appartement of in een woongroep. Hierbij kan gekozen worden om deze begeleidingsvorm op tijdelijke basis in te zetten of hiervoor voor een langere termijn te kiezen. De keuze voor de meest geschikte vorm hangt af van de persoonlijke begeleidingsbehoefte.

De zorg bij het beschermd wonen voor jongvolwassenen is gericht op de begeleiding in de dagelijkse gang van zaken. Er kan gekozen worden voor een individuele begeleiding, training, deelname aan een dagbesteding en het inzetten van diverse maatwerk projecten. Opleiding en ontwikkeling spelen een grote rol in het persoonlijke zorgplan. De begeleiding en activiteiten zijn erop gericht om de zelfredzaamheid en zelfstandigheid van de cliënt zoveel mogelijk te vergroten.

Beschermd wonen zonder verblijf

Beschermd wonen is een vorm van wonen onder begeleiding. Deze woonvorm is gericht op mensen met psychische of psychosociale problemen. Beschermd wonen zonder verblijf is een intensieve vorm van ondersteuning waarin sprake is van scheiden van wonen en zorg. De cliënt heeft bij deze vorm van begeleiding de beschikking over een eigen woonruimte en krijgt ondersteuning op het gebied van dagelijks levensonderhoud op verschillende levensgebieden als wonen, werken, vrije tijd, financiën, persoonlijke ontwikkeling, sociale contacten, gezondheid, enz. De begeleiding kan gericht zijn op het overnemen van deze taken of het toezicht hierop.

Voor deze vorm van begeleiding kan gekozen worden, indien er sprake is van een psychi(atri)sche stoornis, eventuele bijkomende aandoening(en) en daarmee samenhangende beperkingen in “sociale redzaamheid”. Dit kan gepaard gaan met matig of zwaar regieverlies of met een matige of zware, invaliderende aandoening of beperking. Deze begeleiding kan zowel worden ingezet voor cliënten waarbij weinig tot geen vooruitzicht op verbetering van die zelfredzaamheid bestaat als voor cliënten die behoefte hebben aan een tijdelijke intensivering van begeleiding en ondersteuning nodig hebben van professionele zorg met een 24 uurs beschikbaarheidsniveau. Bij deze laatste indicatie is er sprake van een perspectief op herstel van zelfstandig wonen.

Kenmerkend voor het beschermd wonen zonder verblijf is dat er regelmatig een beroep wordt gedaan op de onplanbare zorg. Dit is een uitzondering bij andere individuele begeleidingsvormen. Flexibiliteit is erg belangrijk in deze begeleidingsvorm. De ondersteuningsbehoeften van cliënten die zelfstandig wonen kunnen sterk wisselen, er is in de meeste gevallen géén sprake van een lineair proces in een herstelproces van mensen met een psychiatrische aandoening. Een zorgvuldige keuze in het op- en afschalen van de zorg is hierbij van groot belang.