Autisme medicatie

Autisme-spectrum stoornis (AAS) is een aangeboren ontwikkelingsstoornis. Autisme komt in verschillende vormen en in verschillende gradaties tot uiting. Het is een genetische kwetsbaarheid die gevolgen heeft voor de ontwikkeling van de hersenen en de informatieverwerking. Er is autisme medicatie beschikbaar voor symptoombestrijding echter is er nog geen medicijn gevonden die de oorzaak wegneemt.

Mensen met autisme hebben beperkingen in de interactie, een gestoorde communicatie, zich herhalende stereotiepe patronen van gedrag, belangstelling en activiteiten. Vooral het verwerken van informatie kan tot problemen leiden.

Mensen met het autisme-spectrum stoornis hebben vaak moeite om zich te handhaven in de huidige samenleving. De professionele hulp in vorm van begeleiding en ondersteuning die diverse zorginstellingen kunnen bieden kunnen hierin een waardevolle ondersteuning bieden.
De intensiteit van deze hulp kan per persoon verschillen en hangt af van de persoonlijke zorgbehoefte.

Er zijn op dit moment geen medicijnen die de kernsymptomen van autisme direct beïnvloeden. Dit wil zeggen dat er géén medicijnen zijn tegen de stoornis, echter zijn er wel medicijnen die de gedragsproblemen die voortkomen als gevolg van autisme kunnen onderdrukken. In de meeste gevallen zal de behandelende instantie medicijnen voorschrijven in geval van ongecontroleerd gedrag, agressiviteit of driftigheid, automutilatie (zelfverwonding), tics, star gedrag, angst en depressie of sterke stemming gevoeligheid door prikkels.

Er zijn diverse medicijnen die kunnen worden voorgeschreven, echter is de keuze hiervoor zeer persoonsafhankelijk. Deze symptoombestrijdende medicijnen kunnen in veel situaties positief bijdragen aan het leven van iemand met autisme. Kenmerken als problemen met extreme angsten, fobieën, een overgevoeligheid van prikkels, overbelasting en omgang met veranderingen kunnen hiermee onderdrukt worden.

Er kan onderscheid gemaakt worden in structurele medicatie of incidenteel medicijngebruik. In het eerste geval is er een constante ondersteuning door een periodiek medicijngebruik waardoor het welbevinden van een persoon met autisme 24 uur per dag ondersteund wordt. Bij incidenteel medicijngebruik wordt medicatie alleen gebruikt op de momenten dat het nodig is. Dit kan zijn bij paniekaanvallen of stressvolle periodes.