Persoonlijkheidsproblematiek betekenis
Persoonlijkheidsproblematiek is een psychologische aandoening waarbij een duurzaam patroon van gedachten, gevoelens en gedragingen duidelijk afwijken van een verwacht gedrag. Een persoon kan op zo’n moment het gedrag niet aanpassen aan de situatie.
Persoonlijkheidsstoornissen kunnen op diverse manieren tot uiting komen. Denk hierbij aan extreme vormen van jaloezie, verlegenheid, perfectionisme of een extreme gevoeligheid voor kritiek. Het is pas een stoornis als dit problemen oplevert, is dit niet het geval, dan is er géén sprake van een stoornis ook al heeft iemand extreme persoonlijkheidstrekken.
Er is sprake van een stoornis als er ernstige problemen voorkomen in de sociale contacten. De persoonlijkheidsproblematiek gaat vaak samen met wisselende stemmingen zoals angst en depressies. Veel mensen met persoonlijkheidsproblematiek zijn impulsief en emotioneel instabiel.
Een persoonlijkheidsproblematiek diagnose mag alleen getrokken worden door een professional. Cliënten komen in aanmerking voor een behandeling voor deze stoornissen als deze persoonlijkheidsproblemen langdurig en hardnekkig zijn. Het succes van de behandeling hangt erg af van de bereidheid van de cliënt om hieraan iets te doen.
Persoonlijkheidsproblematiek wordt onderverdeeld in drie categorieën die op basis van gedrag, uitingsvorm en ernst van de klacht overeenkomen. Bij persoonlijkheidsstoornissen kan gedacht worden aan onder andere paranoïde persoonlijkheidsstoornis, schizoïde persoonlijkheidsstoornis en schizo typische persoonlijkheidsstoornis.
Verder vallen stoornissen als borderline persoonlijkheidsstoornis, antisociale persoonlijkheidsstoornis, theatrale persoonlijkheidsstoornis en narcistische persoonlijkheidsstoornis in een categorie. Ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, afhankelijke persoonlijkheidsstoornis en dwangmatige of obsessief compulsieve persoonlijkheidsstoornis vormen de laatste groep.