Beschermd wonen psychiatrie
Beschermd wonen is een vorm van wonen onder begeleiding voor mensen met psychische of psychosociale problemen. Het is een vorm van maatwerk begeleiding waarin mensen beschermd wonen zonder verblijf of in een beschermde woonvorm, waarin mensen tijdelijk op een locatie van de zorgverlener wonen en waarbij er beschikking is over een 24/7 aanwezige professionele begeleiding en/of toezicht.
Beschermd wonen valt onder de wet maatschappelijke ondersteuning (WMO). Hierin staat dat de gemeenten de verantwoording hebben over het beschermd wonen. Deze instantie is dan ook verplicht om met juiste alternatieven te komen voor kwetsbare burgers die problemen hebben om zich te handhaven in de maatschappij. Ieder mens heeft het recht om hieraan deel te nemen. Langdurige psychische of psychiatrische kwetsbaarheid mag daarin geen belemmering zijn. Beschermd wonen kan worden ingezet voor deze zeer kwetsbare burgers, met een verhoogde begeleidingsvraag. In sommige gevallen kunnen deze mensen belang hebben bij een 24 uurs toezicht en ondersteuning.
Bij beschermd wonen wordt er beroep gedaan op de onplanbare zorg waarbij het verhogen van de zelfredzaamheid en zelfstandigheid in de maatschappij de doelstelling is. Beschermd wonen is een begeleidende zorg en geen behandelende zorg. De meeste aanbieders van beschermd wonen hebben geen psychiaters en psychologen in dienst maar werken samen met GGZ-instellingen die al deze zorg kan bieden.
De begeleiding van beschermd wonen is gericht op verschillende primaire leefgebieden zoals huisvesting, financiën, geestelijke – en lichamelijke gezondheid en verzorging, dagbesteding, sociaal netwerk, huiselijke relaties en maatschappelijke participatie. Dit wordt periodiek vastgelegd en geëvalueerd in een persoonlijk ondersteuningsplan.