Home » Beschermd wonen » Eigen bijdrage
Met de rekenhulp van het CAK kunt u stap-voor-stap uw eigen bijdrage berekenen. U kunt de eigen bijdrage voor de Wmo (bijvoorbeeld voor hulp bij het huishouden) en de Wlz (bijvoorbeeld zorginstelling) berekenen.
Start de rekenhulp
Home » Beschermd wonen » Eigen bijdrage
Beschermd wonen is een vorm van wonen onder begeleiding. Deze woonvorm is gericht op mensen met psychische of psychosociale problemen. Beschermd wonen valt sinds enkele jaren onder de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en niet meer onder de AWBZ (algemene wet bijzondere ziektekosten) zoals dat voorheen het geval was. In de Wmo staat ook beschreven hoe de kosten van beschermd wonen gefinancierd worden.
De gemeenten zijn verantwoordelijk voor de gehele Wmo-zorg waar de organisatie maar ook de kosten van het beschermd wonen in vallen. Grotere gemeenten die deze regionale taak ook voor de kleinere omliggende gemeenten verzorgen, worden de “centrum gemeenten” genoemd. De gemeente Eindhoven is één van de 43 centrumgemeenten in Nederland.
De centrumgemeenten hebben de verantwoordelijkheid dat de bewoners de ondersteunende zorg krijgen die ze nodig hebben. Ze maken hiervoor gebruik van de dienstverlening van de zorgpartners. Dit zijn de zorginstellingen die de daadwerkelijke zorg voor de burgers regelen. De Sociale Verzekeringsbank (SVB) zorgt namens de gemeenten voor de financiering van de kosten van het beschermd wonen aan de zorgpartners. Deze manier van betaling heet Zorg in Natura (ZIN).
Een andere manier om de kosten van beschermd wonen te financieren is door middel van een persoonsgebonden budget (PGB). Voor deze vorm wordt gekozen als de betreffende zorginstelling géén zorgpartner is bij de gemeente. In deze financieringsconstructie zal de overheid geen zorg aanbieden maar het geld verstrekken dat die zorg kost na goedkeuring van een zorgbudget plan. Hierin staat de omschrijving van de zorg beschreven en tevens wat deze zorg bij deze aanbieder zal kosten.
Er zijn situaties waarbij een maandelijkse eigen bijdrage gevraagd wordt van de cliënt. De hoogte van de eigen bijdrage hangt onder andere af van de zorgbehoefte en de hoogte van het inkomen. De eigen bijdrage wordt, namens de gemeenten, berekend en geïnd door het CAK (Centraal Administratie Kantoor). Het CAK is een publieke dienstverlener die voor de overheid regelingen uitvoert en zorgt voor de vertaling van wetten en regels naar persoonlijke en begrijpelijke dienstverlening.
Home » Beschermd wonen » Eigen bijdrage
Beschermd wonen is een vorm van wonen onder begeleiding. Deze woonvorm is gericht op mensen met psychische of psychosociale problemen. Beschermd wonen valt onder de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). De gemeenten zijn tegenwoordig verantwoordelijk voor de organisatie en financiering van het beschermd wonen en hebben de verantwoordelijkheid dat de bewoners de ondersteunende zorg krijgen die ze nodig hebben.
De gemeente bepaalt wie er recht heeft op welke zorg en zorgt voor de financiering van beschermd wonen aan de Wmo-contractpartners, dit zijn de zorgaanbieders in de regio. Deze “beschermd wonen financiering” kan in vorm van Zorg in Natura (ZIN), dit is met tussenkomst van de Sociale Verzekeringsbank (SVB), maar ook door middel van een persoonsgebonden budget (PGB) in het geval dat de zorgaanbieder van beschermd wonen géén contractpartner is van een gemeente. In deze financieringsconstructie zal de gemeente geen zorg aanbieden maar het geld verstrekken dat die zorg kost.
Situatieafhankelijk wordt er een maandelijkse eigen bijdrage gevraagd van de cliënt, die hiermee zelf voor een deel bijdraagt aan de kosten van de zorg. Deze eigen bijdrage is een wettelijke bepaling. De hoogte van de eigen bijdrage hangt af van de persoonlijke situatie van de cliënt: de hoogte van het inkomen en het vermogen bepalen de hoogte van de eigen bijdrage. De zorg of indicatie bepalen het soort eigen bijdrage: laag of hoog. De lage eigen bijdrage geldt voor mensen die kosten voor een huishouden buiten een zorginstelling hebben. Bij de berekening van de hoge eigen bijdrage wordt rekening gehouden met andere uitgaven die de cliënt nog moet betalen zoals bijvoorbeeld waskosten, kapper en kleding. Daarnaast moeten ook de kosten voor de standaardpremie nog steeds worden afgedragen.
De eigen bijdrage wordt, namens de gemeenten, berekend en geïnd door het CAK (Centraal Administratie Kantoor). De CAK is een publieke dienstverlener die voor de overheid regelingen uitvoert en zorgt voor de vertaling van wetten en regels naar persoonlijke en begrijpelijke dienstverlening.
Home » Beschermd wonen » Eigen bijdrage
Beschermd wonen valt sinds enkele jaren onder de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Voorheen waren de regelingen met betrekking tot deze zorgverlening ondergebracht bij de AWBZ (algemene wet bijzondere ziektekosten). Dit heeft ook effect op de financiering van het beschermd wonen. De gemeenten zijn tegenwoordig verantwoordelijk voor de organisatie en financiering van het beschermd wonen (en over de gehele Wmo-zorg). Grotere gemeenten die deze taak ook voor de kleinere omliggende gemeenten verzorgen, worden ook wel de “centrumgemeenten” genoemd. De gemeente Eindhoven is ook een centrumgemeente.
Deze centrumgemeenten hebben de verantwoordelijkheid dat de bewoners de ondersteunende zorg krijgen die ze nodig hebben. Hiervoor wordt er een zeer intensief contact onderhouden met de zorgaanbieders in de regio, die in deze wetgeving vallen onder de noemer: Wmo-contractpartners. De gemeente bepaalt wie er recht heeft op welke zorg en zorgt voor de financiering van beschermd wonen aan de Wmo-contractpartners. Deze beschermd wonen financiering gebeurt in samenwerking met de Sociale Verzekeringsbank (SVB). Deze manier van betaling heet Zorg in Natura (ZIN). Dit is een makkelijke constructie voor de zorgbehoevende, die er weinig van merkt. De overheid kan op deze manier de zorgkosten beter beheersen.
Een andere manier van financiering van beschermd wonen is door middel van een persoonsgebonden budget (PGB). Lang niet alle zorgaanbieders van beschermd wonen zijn contractpartner bij een gemeente. In dat geval is Zorg in Natura geen mogelijkheid. In deze situaties moet de zorg betaald worden met het PGB. In deze financieringsconstructie zal de overheid geen zorg aanbieden maar het geld verstrekken dat die zorg kost. Hiermee kan de hulpbehoevende vervolgens zelf een keuze maken waar de zorg wordt genoten. Met de huidige financiering gaat het zorggeld direct van de SVB naar de zorgaanbieder. De schakel die de bankrekening van de zorgbehoevende vormde, is er tussenuit. Deze constructie zorgt voor een grotere keuzevrijheid. De zorgaanbieder zal een zorgbudget plan met de cliënt opstellen. Hierin staat de omschrijving van de zorg beschreven en tevens wat deze zorg bij deze aanbieder zal kosten. Dit zorgbudget plan moet worden goedgekeurd door de centrumgemeente. Na accordering van de centrumgemeente mag de cliënt beschermd gaan wonen bij de PGB-zorgaanbieder. De zorgaanbieder zal het bedrag dat in het zorgbudget plan staat dan maandelijks declareren bij financierende instantie, de Sociale Verzekeringsbank.
Situatieafhankelijk wordt er een maandelijkse eigen bijdrage gevraagd van de cliënt. De hoogte van de eigen bijdrage hangt onder andere af van het soort zorg dat gebruikt wordt en de hoogte van het inkomen. De eigen bijdrage wordt, namens de gemeenten, berekend en geïnd door het CAK (Centraal Administratie Kantoor). De CAK is een publieke dienstverlener die voor de overheid regelingen uitvoert en zorgt voor de vertaling van wetten en regels naar persoonlijke en begrijpelijke dienstverlening.
Home » Beschermd wonen » Eigen bijdrage
Beschermd wonen is een vorm van wonen onder begeleiding. Deze woonvorm is gericht op mensen met psychische of psychosociale problemen. De cliënt krijgt ondersteuning op het gebied van dagelijks levensonderhoud op verschillende levensgebieden als wonen, werken, vrije tijd, financiën, persoonlijke ontwikkeling, sociale contacten, gezondheid, enz. Er kan gekozen worden voor het beschermd wonen op een locatie van de zorginstelling, of beschermd wonen zonder verblijf, waarbij er gekozen wordt om in een eigen woning te blijven wonen.
De zorginstelling heeft ook mogelijkheden om de financiële zaken van de cliënt over te nemen. Hier worden duidelijke afspraken over gemaakt en deze afspraken worden contractueel vastgelegd. Er kunnen afspraken worden gemaakt met de bank waarbij het openen van een speciale rekening bij de mogelijkheden behoort. Van deze rekening kunnen zaken betaald worden als huur, gas, licht, maar ook eventuele schuldeisers. Daarnaast kan er ook nog een aparte rekening komen waar het leefgeld op gestort wordt.
Leefgeld kan worden gezien als zakgeld dat de cliënt zelf kan en mag beheren. Het geld kan de cliënt vrij besteden voor iedere gewenste aankoop ten behoeve van het dagelijks leven. De hoogte van het bedrag hangt af van de regelingen die door de instellingen zijn ingevoerd in combinatie met de persoonlijke omstandigheden (de eigen bijdrage) van de cliënt.
Home » Beschermd wonen » Eigen bijdrage
Beschermd wonen is een vorm van wonen onder begeleiding. Deze woonvorm is gericht op mensen met psychische of psychosociale problemen. Beschermd wonen wordt gefinancierd via de Wmo (wet maatschappelijke ondersteuning). Om hiervoor in aanmerking te komen, is een zorgtoekenning van de gemeente nodig. Beschermd wonen voor jeugdigen tot 18 jaar (“jeugdhulp met verblijf”) is ook mogelijk. Dit valt onder de Jeugdwet. Daarvoor is de gemeente ook verantwoordelijk. Ook voor de financiering van beschermd wonen van jeugd wordt gebruik gemaakt van de regelingen uit het Wmo.
De (centrum)gemeenten hebben de verantwoordelijkheid dat de bewoners de ondersteunende zorg krijgen die ze nodig hebben. Hieronder vallen ook alle jeugdhulptaken.
De gemeente heeft een intensief contact met zorgaanbieders van jeugdhulp in de regio, de Wmo-contractpartners. De gemeente bepaalt wie recht heeft op welke zorg en betaalt de zorg van de jeugd aan de Wmo-contractpartners. Dit gebeurt met tussenkomst van de Sociale Verzekeringsbank (SVB). Deze vorm wordt Zorg in Natura (ZIN) genoemd. Het is een constructie waarbij de overheid de zorggelden beter kan beheersen.
Een andere manier van financiering beschermd wonen jeugd, is door middel van een persoonsgebonden budget (PGB). Lang niet alle zorgaanbieders van beschermd wonen zijn contractpartner bij een gemeente. In dat geval is Zorg in Natura niet mogelijk maar kan deze zorg voor de jeugd bekostigd worden met het PGB. In dit geval zal de overheid geen zorg aanbieden maar je het geld verstrekken dat die zorg kost. Hiermee heb je zelf de keuzevrijheid waar je de zorg wilt gebruiken. Tegenwoordig gaat het zorggeld rechtstreeks van de SVB naar de zorgaanbieder en niet meer via de bankrekening van de (ouders van de) zorgbehoevende. Deze constructie geeft een grotere keuzevrijheid. De zorgaanbieder zal een zorgbudget plan voor de jongere opstellen waarin staat welke zorg genoten zal worden en de kosten hiervan. Na gemeentelijke goedkeuring van dit plan kan de jongere beschermd gaan wonen bij de PGB-zorgaanbieder. De zorgaanbieder zal het bedrag dat in het zorgbudget plan staat dan maandelijks declareren bij de Sociale Verzekeringsbank.
Afhankelijk van de situatie wordt een maandelijkse eigen bijdrage van de ouders gevraagd als een jongere beschermd gaat wonen. De hoogte van de eigen bijdrage hangt onder andere af van de jeugdhulptaken en de hoogte van het inkomen van het gezin. De eigen bijdrage wordt, namens de gemeenten, berekend en geïnd door het CAK (Centraal Administratie Kantoor). Het CAK is een centraal administratiekantoor die voor de overheid regelingen uitvoert en zorgt voor de vertaling van wetten en regels naar persoonlijke en begrijpelijke dienstverlening.
Home » Beschermd wonen » Eigen bijdrage
was het ondergebracht bij de AWBZ. Wmo-zorg wordt bekostigd en georganiseerd door de gemeenten. Grotere gemeenten die deze taak ook voor de kleinere omliggende gemeenten verzorgen, worden ook wel de “centrum gemeenten” genoemd.
Deze centrumgemeenten hebben de verantwoordelijkheid dat de bewoners de ondersteunende zorg krijgen die ze nodig hebben. Hiervoor wordt er contact gezocht en onderhouden met zorgaanbieders in de regio. Deze regionale zorgaanbieders worden Wmo-contractpartners genoemd. De gemeente bepaalt wie recht heeft op welke zorg en betaalt de zorg aan de Wmo-contractpartners. Dit gebeurt met tussenkomst van de Sociale Verzekeringsbank (SVB). Deze manier van betaling heet Zorg in Natura (ZIN). De overheid probeert met deze constructie de kosten van zorggelden beter in de hand te houden. Als zorgbehoevende merk je weinig van deze vorm van bekostiging.
Een andere manier waarop beschermd wonen bekostigd kan worden, is door middel van een persoonsgebonden budget (PGB). Lang niet alle zorgaanbieders van beschermd wonen zijn contractpartner bij een gemeente. In dat geval is Zorg in Natura niet mogelijk maar kan deze zorg bekostigd worden met het PGB. In dit geval zal de overheid je geen zorg aanbieden maar het geld geven dat die zorg kost. Hiermee kun je vervolgens zelf bepalen waar je de zorg wilt gebruiken. Tegenwoordig gaat het zorggeld rechtstreeks van de SVB naar de zorgaanbieder en niet meer via de bankrekening van de zorgbehoevende. Deze constructie geeft een grotere keuzevrijheid. De zorgaanbieder zal een zorgbudget plan met je opstellen. Hierin staat welke zorg je zal krijgen en wat deze zorg bij deze aanbieder zal kosten. Dit zorgbudget plan moet worden goedgekeurd door de centrumgemeente . Als de centrumgemeente akkoord gaat met dit plan van aanpak mag je beschermd gaan wonen bij de PGB-zorgaanbieder. De zorgaanbieder zal het bedrag dat in het zorgbudget plan staat dan maandelijks declareren bij de Sociale Verzekeringsbank.
Afhankelijk van je situatie wordt er al dan niet een maandelijkse eigen bijdrage gevraagd als je beschermd gaat wonen. De hoogte van de eigen bijdrage hangt onder andere af van het soort zorg dat je krijgt en de hoogte van je inkomen. De eigen bijdrage wordt, namens de gemeenten, berekend en geïnd door het CAK. De CAK is een publieke dienstverlener die voor de overheid regelingen uitvoert en zorgt voor de vertaling van wetten en regels naar persoonlijke en begrijpelijke dienstverlening.
[Breadcrumbs