Beschermd wonen kosten
Beschermd wonen is een vorm van wonen onder begeleiding. Deze woonvorm is gericht op mensen met psychische of psychosociale problemen. Beschermd wonen valt sinds enkele jaren onder de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en niet meer onder de AWBZ (algemene wet bijzondere ziektekosten) zoals dat voorheen het geval was. In de Wmo staat ook beschreven hoe de kosten van beschermd wonen gefinancierd worden.
De gemeenten zijn verantwoordelijk voor de gehele Wmo-zorg waar de organisatie maar ook de kosten van het beschermd wonen in vallen. Grotere gemeenten die deze regionale taak ook voor de kleinere omliggende gemeenten verzorgen, worden de “centrum gemeenten” genoemd. De gemeente Eindhoven is één van de 43 centrumgemeenten in Nederland.
De centrumgemeenten hebben de verantwoordelijkheid dat de bewoners de ondersteunende zorg krijgen die ze nodig hebben. Ze maken hiervoor gebruik van de dienstverlening van de zorgpartners. Dit zijn de zorginstellingen die de daadwerkelijke zorg voor de burgers regelen. De Sociale Verzekeringsbank (SVB) zorgt namens de gemeenten voor de financiering van de kosten van het beschermd wonen aan de zorgpartners. Deze manier van betaling heet Zorg in Natura (ZIN).
Een andere manier om de kosten van beschermd wonen te financieren is door middel van een persoonsgebonden budget (PGB). Voor deze vorm wordt gekozen als de betreffende zorginstelling géén zorgpartner is bij de gemeente. In deze financieringsconstructie zal de overheid geen zorg aanbieden maar het geld verstrekken dat die zorg kost na goedkeuring van een zorgbudget plan. Hierin staat de omschrijving van de zorg beschreven en tevens wat deze zorg bij deze aanbieder zal kosten.
Er zijn situaties waarbij een maandelijkse eigen bijdrage gevraagd wordt van de cliënt. De hoogte van de eigen bijdrage hangt onder andere af van de zorgbehoefte en de hoogte van het inkomen. De eigen bijdrage wordt, namens de gemeenten, berekend en geïnd door het CAK (Centraal Administratie Kantoor). Het CAK is een publieke dienstverlener die voor de overheid regelingen uitvoert en zorgt voor de vertaling van wetten en regels naar persoonlijke en begrijpelijke dienstverlening.