Beschermd wonen indicatie
Beschermd wonen is een vorm van wonen onder begeleiding voor mensen met psychische of psychosociale problemen. Voor deze kwetsbare burgers is beschermd wonen een vorm van maatwerk begeleiding die ingezet wordt met als doel om de zelfredzaamheid van deze mensen in de maatschappij te verhogen. Voor de beschermd wonen indicatie wordt naar de individuele situatie gekeken.
Beschermd wonen is een begeleidingsvorm waar mensen (volwassenen en jongvolwassenen) in hun eigen woning of in een beschermde woonvorm gebruik van kunnen maken. Bij deze laatste vorm wonen mensen op een locatie van de zorginstelling en verlaten hiervoor tijdelijk het oorspronkelijke huis. Hierbij is er beschikking over een 24/7 aanwezige professionele begeleiding en/of toezicht.
Beschermd wonen valt onder de wet maatschappelijke ondersteuning (WMO). Deze wet heeft voorgeschreven dat het beschermd wonen onder verantwoording van de (centrum)gemeenten valt. Er is geen wettelijke omschrijving van de indicatie die passend is binnen het beschermd wonen. Er wordt gekeken naar specifieke situaties om te bepalen of beschermd wonen een uitkomst is en welke zorginstantie het beste bij de cliënt past. In de meeste gevallen gebeurt dit in overleg met de betrokken GGZ-instanties.
GGZ staat voor de geestelijke gezondheidszorg. Deze vorm van gezondheidszorg bestaat uit diverse indicaties. Om hier overzicht in te krijgen werkt de GGZ met een indeling op basis van de vorm van een zorgzwaartepakket (ZZP) en op basis van een persoonlijk zorgprofiel. Mensen met een zorgzwaartepakket GGZ-C hebben de indicatie voor begeleiding in vorm van het beschermd wonen. Mensen met een indicatie GGZ-B hebben recht op een behandelende zorg. Dit valt onder de wet langdurige zorg (Wlz) en valt niet onder de verantwoording van de gemeente. Jongeren onder 18 jaar vallen onder de jeugdwet die wél onder verantwoordelijkheid van de gemeente valt.