Ambulante woonbegeleiding

Ambulante woonbegeleiding (AWB) is een vorm van begeleiding waarbij de zorgverlener bij de cliënt thuis (of in de woonvoorziening waarvan gebruik gemaakt wordt) komt. Voor mensen met psychische of psychosociale problemen is beschermd wonen zonder verblijf een intensieve vorm van ondersteuning, waarin sprake is van het scheiden van wonen en zorg. De cliënt heeft bij deze vorm van begeleiding de beschikking over een eigen woonruimte en krijgt ondersteuning op het gebied van dagelijks levensonderhoud op verschillende levensgebieden zoals wonen, werken, vrije tijd, financiën, persoonlijke ontwikkeling, sociale contacten, gezondheid, enz.

Kenmerkend voor het beschermd wonen zonder verblijf is dat er regelmatig een beroep wordt gedaan op de onplanbare zorg. Dit is het grote verschil wat deze zorgvorm heeft ten opzichte van andere individuele begeleidingsvormen. Flexibiliteit is immers erg belangrijk in een begeleidingsvorm als ambulante woonbegeleiding. De ondersteuningsbehoeften van cliënten die zelfstandig wonen kunnen sterk wisselen, er is in de meeste gevallen géén sprake van een lineair proces in een herstelproces van mensen met een psychiatrische aandoening. Een zorgvuldige keuze in het op- en afschalen van de zorg is hierbij van groot belang.

Ambulante woonbegeleiding heeft de voorkeur boven het tijdelijk wonen op een locatie van de zorgverlener als er hierin een reële keuze mogelijk is. Dit is om de zelfredzaamheid en de zelfstandigheid van de cliënt vast te houden. De stap om van een intern verblijf (op een locatie van de zorgverlener) weer terug in de samenleving te zetten is immers veel groter dan het werken aan een hogere zelfredzaamheid van iemand die de interne periode niet heeft gehad.