PGB + Verschil begeleid wonen en beschermd wonen

Er zijn verschillende soorten hulpverlening als je vanwege psychosociale problemen niet zelfstandig kunt wonen. Denk hierbij aan het Beschermd wonen of het begeleid wonen. Veel mensen halen de begrippen “begeleid wonen” en “beschermd wonen” ten onrechte door elkaar. Bij de keuze van hulpverlening in het geval van psychosociale problemen gaat de voorkeur uit naar het behouden van zoveel mogelijk (verantwoordelijke) zelfstandigheid. Begeleid wonen is dus ambulante zorg, de zorgverlener komt naar je toe, een extramurale zorg, de cliënt woont niet in een instelling. De begeleiding aan huis kan in combinatie zijn met een regelmatig bezoek aan een zorginstelling voor een behandeling of gesprek.

In het geval dat dit niet voldoende ondersteuning kan bieden, kan er gekozen worden voor beschermd wonen. De zorgverlener is altijd aanwezig of oproepbaar en kan ook buiten de geregelde tijden bij de cliënt langskomen. Het kenmerk van beschermd wonen is dat de cliënt 24/7 ondersteuning in de nabijheid heeft. Bij het beschermd wonen, kan er een keuze worden gemaakt om in een verblijf (woning) van een zorgaanbieder in te trekken of gebruik te maken van beschermd wonen zonder verblijf waarbij de zorg en woning indien mogelijk gescheiden blijven.

De zorg met betrekking tot begeleid wonen en beschermd wonen valt onder óf onder de wet langdurige zorg (Wlz) of onder het Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning). Hiervan is sprake als mensen niet voldoende in staat zijn om zichzelf te redden in de maatschappij. Om aanspraak te maken op de Wet langdurige zorg of de wet maatschappelijke ondersteuning moet er contact worden opgenomen met het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ). Het CIZ besluit voor welke zorg de cliënt in aanmerking komt.

Eén van de manieren om in geval van het begeleid wonen en het beschermd wonen gebruik te kunnen maken van de WMO of de WLZ is een persoonsgebonden budget (PGB). Dit is een budget dat na het vaststellen van de indicatie overgemaakt wordt zodat de cliënt de financiële mogelijkheden heeft om zorg te ontvangen van een zorginstelling en/of hulpverlener naar keuze. De hoogte van dit budget wordt vastgesteld op basis van een zogeheten zorgplan. Het is een regeling die van toepassing is voor mensen van 18 jaar en ouder. Een alternatief voor het persoonsgebonden budget is zorg in natura.