Verschil begeleid wonen en beschermd wonen
Er zijn verschillende soorten hulpverlening als je vanwege psychosociale problemen niet zelfstandig kunt wonen. Denk hierbij aan het “begeleid wonen of het “beschermd wonen”. Veel mensen halen de begrippen “begeleid wonen” en “beschermd wonen” ten onrechte door elkaar.
Bij de keuze van hulpverlening in het geval van psychosociale problemen gaat de voorkeur uit naar het behouden van zoveel mogelijk (verantwoordelijke) zelfstandigheid. Als de cliënt in de eigen woning kan blijven wonen en begeleiding aan huis voldoende is zal hier sneller voor gekozen worden. Deze vorm wordt begeleid (zelfstandig) wonen genoemd. Begeleid wonen is dus ambulante zorg, de zorgverlener komt naar je toe, en extramurale zorg, de cliënt woont niet in een instelling. De begeleiding aan huis kan in combinatie zijn met een regelmatig bezoek aan een zorginstelling voor een behandeling of gesprek.
In het geval dat begeleid wonen niet voldoende ondersteuning kan bieden, kan er gekozen worden voor beschermd wonen. De zorgverlener is altijd aanwezig of oproepbaar en kan ook buiten de geregelde tijden bij de cliënt langskomen. Het kenmerk van beschermd wonen is dat de cliënt 24/7 ondersteuning in de nabijheid heeft. Bij het beschermd wonen, kan er een keuze worden gemaakt om in een verblijf (woning) van een zorgaanbieder in te trekken of gebruik te maken van beschermd wonen zonder verblijf, waarbij de zorg en woning indien mogelijk gescheiden blijven.
In dit laatste geval is het verschil tussen begeleid wonen (zonder verblijf) en beschermd wonen vooral merkbaar in de intensiteit van de zorg en ondersteuning die een cliënt krijgt, zoals de hoeveelheid persoonlijke begeleiding en de 24/7 beschikbaarheid van ondersteuning in de nabijheid.